Соңғы уақыттарда екі жастың үйленуі үшін несие алып, барынша шашылатындар, артынан еш қам жемей ажырасуға асығатындар артып келеді. Кереге кеңейтуді көксейтіндер кеміп, қоғамға салтымызға сай келмейтін салт бастылар еніп келеді. Бірі махаббат отының сөнгенін, енді бірі жиған-тергенін, тіпті, бірі өзгеден көргенін алға тартып жалғызбастылыққа, оған да емес-ау, еркіндікке еліте түсуде. Отбасылық өмірдің аз-маз қиындығын көз көрген соң, тартып отырып сотқа жүгіретін жастардың бойында жауапкершілік жүгін сезіну тыйылып барады.
Осы тақырыпқа талдау жүргізіп, ажырасудың алғышарттарын ажыратып, аудан тұрғындарының назарына ұсынамын:
Түркістан облысы, Түлкібас ауданы бойынша АХАТ бөлімінің мәліметтеріне жүгінсек, ағымдағы жылдың 1-ші жартыжылдығында, ауданы бойынша 298 неке тіркеліп оның 23-ші өзара келісім бойынша, 64 сот арқылы бұзылып отырған көрінеді.
Ағымдағы жылдың 1-ші жартыжылдығында Түлкібас аудандық сотымен, 120 неке бұзу туралы талап арыз тіркелген, оның 81 қаралып 64 неке бұзылып, 16 неке медиаторладың көмегімен татуласым талап арыздары кері алған.
Мұндай көрсеткіштер жыл сайын айтылып, көрсетіліп келеді. Тек, проблема сол күйінде тұр.
Себебі, жаһандық сипат алған бұл мәселенің себептері мен салдары көп. Бүгінгі таңда әлем бойынша отбасы тұрақсыз институтқа айналып келеді.
Ажырасу себептерінің бірі — көзге шөп салу. Ерлі-зайыптылардың бірін-бірі алдауы, көңіл жараспаушылықтан туындайды. Ал екінші себеп — алкогольді ішімдікке салыну мен есірткі қолдану фактілері. Әрі қарай, бедеулік немесе бала сүюден қашу мәселесі көлденең тұрады. Бүгінгі таңда мансап жолында балалы болудан бас тартатын іскер әйелдердің көбейіп кеткендігі ерлердің наразылығын тудыруда. Осы себептен жас жұбайлардың арасында келіспеушілік туындайды.
Соңғы онжылдықта ажырасуға үлес қосып келетін жаңа себеп компьютер ойындарына тәуелділік екен. Күндіз-түні монитор алдында отыратын ерінің зайыбына назар аудармауы ажырасуға бірден-бір себеп.
Ендігі кезекте жалған (фиктивный) некеге тұрып, заңды некені әдиге бұзғыштарда артып келеді. Онын басты себебі Заңды айналып өту деп есептеймін. Көптеген азаматтар мен азаматшалар пәтерге кезекке тұру үшін заңды некелерін бұзуда. Ал кей шетель азаматтары неке арқылы Қазақстан Республикасының азаматтығын тезрек алу мақсатында жалған некеге тұруда.
Ал о баста «жетімін жылатпаған, жесірін қаңғытпаған» қазақтың салтына кірер, үлгі аларлықтай үрдіс осы ма еді?
Әлеммен бірге аяқ алысып, өзге елдермен иық тірестіріп дамып келе жатқан жас мемлекетіміздің жаһанданудан қалыс қалуы мүмкін емес. Тек даму жолында тамыр-тарихымызды, ұлтымыздың ұстынын, ата-баба салты мен діни құндылықтарымызды жоғалтпауымыз қажет. Гендерлік саясатты ұстанғанда әйелдер мен ерлердің құқығы тең болуы әлем көшіне іліккен соң, жөн де шығар. Тек, бұл саясат әйелдерді жоғары қызметке қойғанымен, олардың отбасындағы орны қашанда бөлек екенін әрбір нәзік жанды өзі ұғынуы тиіс-ақ. Осыдан жиырма шақты жыл бұрын тұрмыс құрған қыз-келіншектердің төркінге қайтып келуі өліммен тең болғанын үлкендер жағынан жиі естиміз. Ұзатылар қызына «тастай батып, судай сіңуіне» кеңес беріп, келіндік қызметін жөнімен атқаруға жол сілтейтін аналардың бүгінгі таңда мақалы да өзгерген. «Ішіме сыйған қыз сыртыма да сыяды» дегенді алға тартып, тұрмыстың түрлі сынына төзбеген қызын ажырасуға өзі үгіттейтін аналар көбейді. Айтар болсақ, ажырасу ардың ісі емес, бардың ісі секілді. Бұрынырақта ажырасқанда кімге сыямын немесе қайда барамын дейтін келіншектердің қазіргі таңда баратын жері, басатын тауы бар. Құшақ жайып қарсы алар анасы, қолындағы бөбегін бауырына басатын төркіні бар.
Ата-ананың үкілі үмітін ақтап тұрмысқа шығып, бөтен үйдің түтінін түтетуге бет алған соң, жолы нәзік қыздың алдағы стратегиясы — барған жердің бағы және сол шаңырақтың үзілерге жаны болуға ұмтылуынан бастау алады. Айтарға жеңіл, әрине, дегенмен салтымыздың сауытына сыятын үрдіс осы. Қашанда мұсылман қауымында келіннің орны босағада болған. Сол арқылы өзінің жөнін, өзінің орнын білетін келін уақыт өте жүректердің төрінен орын алған. Келін болып түскеннен тектілігін, одан қалды ептілігін көрсетуге тырысатын болса, қыздың ұтылар жері жоқ. Ал бүгінгі таңда көңілі күпті, күншілдік пен қанағатсыздық бойын билеген келіндер мен жатыпішер, жалқаулық пен намыссыздыққа бой алдырған күйеулер көбейді. Шөптің басын қимылдатып, ақша таппайтын жалқау ерлердің бірқатарын өз маңайымыздан көріп те жүрміз. Тап солай, беттен алып төске шабатын, енесімен ерегісіп, қайынжұртпен керілдесіп отыратын келіндер де жоқ емес. Ерінің тапқан аз-маз қаржысын қанағат тұтпай, аспандағы айдың сыңарын сұрайтын нәзікжандылар да жетерлік.
Десек те әр мәселенің екінші ұшы барын ескермеуге болмайды. Бұл ретте жаңадан шаңырақ құрып, араға тағы бір кіші мемлекет қосылған соң, сол мемлекеттің құламауына, ыдырап қирамауына үлкендер жағы, тәжірибелі жандар септесуі керек-ақ. Осы мәселеде келінге күн бермейтін енелердің де дені артып келетінін ескерген маңызды. Біреудің аялы алақанында өсірген қызын үйіне келін етіп түсірген соң, оның осы шаңыраққа кірігіп, өзгелермен бірігіп кетуі үшін аянбай жағдай жасайтын ардақты енелер болса, шаңырақтың құламауы бек мүмкін ғой. Келінге бөтен екенін ұғындырып, босағадағы орнын беталды нұсқай беретін, баласын келінге қарсы айдап салып отыратын енелер отбасының қас жауы деуге болады.
Мемлекетке жарық сәуле мен жылу беретін күш — отбасы, ал отбасының оты — ондағы бірлік, ынтымақ және өзара сыйластықтың арқасында мәңгі алаулап жанбақ. Бір, екі және ондаған отбасының құрылымы бір Отанды қалыптастырады. Сондықтан да оның отын сөндірмеуге тырысатын әр азамат елі үшін қызмет етеді десек, артық айтқандық болмас. Жан дүние жарасым тауып, түсіністік тұғыры биік болса, бәрі де жөн болушы еді. Ендеше, мемлекет мерейін айшықтайтын отбасылардың артуына әрқайсымыз да жауапты екенімізді ұмытпайық!
Айдос Сұлтанов