Күзгі бақты күрсініс кезіп кеткендей. Сарғыш жапырақ біткен де мұның жабырқаулы жанын жүдете түсейін дегендей самалмен арлы-берлі ұшып жүр. Жалқы мұңнан жабығып та кетті, жан-жағына қарауға да құлқы жоқ. Мұнар мұң… Ия мұнарланған мұңның мың сан соқпағына түсіп сансырағанына да неше жыл. Кенет дәл құлағының түбінен  сыңғырлай күлген сәби үні ойын үзіп жіберді. Ұйқыдан шошып оянғандай селк ...

Читать далее »